|
Leve de seksualisering. Deel 5 (slot)
(Dit manifest wordt regelmatig bijgewerkt.
Sadomasochisme (SM) Bij SM worden seks en/of erotiek verbonden met macht en/of pijn. Het woord sadomasochisme is een samentrekking van de woorden sadisme en masochisme. Een sadist wordt seksueel opgewonden van het uitoefenen van macht en het lijden van anderen. Een masochist geniet van het ondergaan van pijn. Er bestaan ook mensen die (seksueel) genieten van onmacht, van het ondergaan van vernedering, van gehoorzaamheid aan iemand anders. Zulke mensen noemen we onderdanig, of, in het Engels, submissive. Onderdanigheid kan samengaan met masochisme, maar in feite gaat het om twee heel verschillende neigingen. In het kleine Nederland wordt dat allemaal onder SM gerekend, maar in de VS bestaan er aparte verenigingen voor onderdanigheid en voor SM. Samengevat spreekt men daar van BDSM: bondage, disciplin, sadism and masochism. In navolging daarvan komen we de term BDSM ook in Nederland tegen. Het verdient aanbeveling om de woorden sadisme en masochisme (alleen) in hun oorspronkelijke, erotische betekenis te gebruiken. Het martelen van gevangenen om inlichtingen te verkrijgen is gewoon wreedheid, geen sadisme. Vrouwen waren vroeger in het huwelijk vaak onderdanig en dat is wel uitgelegd als een vorm van masochisme, ten onrechte. SM als seksuele voorkeur (in al zijn vormen) beperkt zich meestal tot de fantasie. Er zijn echter ook mensen die (min of meer lichte) vormen van SM in praktijk brengen in de vorm van een soort rollenspel. Echt sadisme is maatschappelijk onaanvaardbaar, maar door middel van rollenspel wordt het onaanvaardbare aanvaardbaar gemaakt, net zoals in de Middeleeuwen oorlog aanvaardbaar werd gemaakt in de vorm van riddertoernooien. In het rollenspel staan veiligheid en vertrouwen voorop. De voorkeur voor SM ontstaat waarschijnlijk doordat, in een gevoelige periode, in de geest een associatie wordt gelegd tussen seksuele gevoelens enerzijds en macht of pijn anderzijds. Het gaat hier om sterke emoties die veel voorkomen, dus het is niet zo vreemd als daar in het brein een verbinding tussen wordt gelegd. SM-gevoelens komen zowel bij mannen als bij vrouwen voor, maar het is niet helemaal duidelijk of SM bij mannen precies hetzelfde is als SM bij vrouwen. Voorts is het waarschijnlijk niet al te gewaagd om te denken dat sadisme meer bij mannen voorkomt en masochisme meer bij vrouwen. Dat lijkt misschien vreemd, omdat in de openbare beeldvorming dominante vrouwen ("meesteressen") en onderdanige mannen de grootste rol spelen, maar daarbij gaat het meestal om SM tegen betaling en die vorm vertegenwoordigt maar een klein deel van de totale SM. Over de vraag hoeveel mensen SM-gevoelens hebben, valt weinig met zekerheid te zeggen. Verschillende studies geven totaal verschillende uitkomsten. Echt totaal verschillend: van bijna 0% tot bijna 100%. Dat komt grotendeels door twee factoren. De ene is de manier waarop de vragen worden gesteld, ook als we aannemen dat mensen eerlijk antwoorden. De andere factor is de kwestie van wat wordt meegeteld en wat niet (door de onderzoeker of door de ondervraagden). Bijna iedereen heeft in zijn of haar leven wel eens een seksfantasie gehad waarin macht of pijn een rol speelde, maar is "wel eens" voldoende om iemand mee te tellen? Vrouwen hebben vaak verkrachtingsfantasieën; horen die erbij of niet? Mensen kunnen allerlei rollenspellen spelen, met daarin ook SM-elementen; tel je die mee of niet? Vrouwen vinden het vaak fijn om bij seks stevig te worden vastgehouden en een beetje hulpeloos te worden gemaakt; valt dat al onder SM of niet? Een bijzondere vorm is "spanking", een flink pak voor de billen. Dat is duidelijk SM, zou je zeggen, maar de spanking-liefhebbers vinden zelf vaak van niet. Soms wordt gezegd dat SM vooral voorkomt bij hoger opgeleiden. Dat is onjuist; de gevoelens komen in alle lagen van de bevolking voor. Maar het vereist bepaalde eigenschappen om SM een plaats in je leven te geven, bijvoorbeeld in de vorm van een rollenspel. Eigenschappen zoals een bepaalde openheid inzake seks, zelfreflectie en voldoende impulscontrole. Die eigenschappen komen meer voor bij hoger opgeleiden, waardoor we in de praktijk zien dat mensen die aan SM doen gemiddeld goed zijn opgeleid. Als mensen die deze eigenschappen niet hebben, toch aan SM gaan doen, nadat ze die gevoelens altijd bij zichzelf hebben moeten onderdrukken, dan bestaat de kans dat ze doorslaan. Misschien beseffen ze dat halfbewust en staan ze zichzelf daarom die gevoelens niet toe. Die kans is groter bij laagopgeleiden en ook bij mensen uit andere culturen, waar niet dezelfde openheid inzake seks bestaat als in het Westen. Maar het gaat hier om gemiddelden, om statistiek, en statistiek zegt nooit iets over individuen. (Zie ook: mannen en vrouwen.)
Schaamte Schaamte is een emotie die zich voordoet als anderen iets zien of iets weten wat je liever verborgen had willen houden. Schaamte is eigenlijk het idee dat andere mensen jou wel heel gek zullen vinden. Schaamte heeft dus altijd te maken met het echte of veronderstelde oordeel van andere mensen. Mensen kunnen heel gemakkelijk leren zich ergens voor te schamen; gewoonlijk leren ze dat al als kind. Je zou je eigenlijk alleen maar moeten schamen, als je je hebt misdragen tegenover een ander. Maar mensen schamen zich vaak ook als dat helemaal niet nodig is. Een bekend voorbeeld: vrouwen schamen zich als ze zijn verkracht, terwijl als iemand zich moet schamen, dat natuurlijk de dader is, niet die vrouw. En zo hebben mensen ook geleerd om zich te schamen als iemand hun geslachtsdelen ziet. Heel raar, want wat is daar nu zo erg aan? Die schaamte is voor een flink deel veroorzaakt, of in ieder geval in stand gehouden, door de kerk, die eeuwenlang heeft gepreekt dat seks zondig is, ja, dat het lichaam als zodanig al zondig is. We zijn zelfs zo diep gezonken, dat we over onze "schaamstreek" en onze "schaamdelen" spreken. Maar seks is niet zondig en voor geslachtsdelen hoef je je niet te schamen. In plaats van over "schaamlippen" zouden we over "pretlippen" (of zoiets) moeten spreken, of gewoon over sekslippen of kutlippen. Onze "schaamdelen" zijn gewoon onze geslachtsdelen of onze seksorganen. In plaats van "schaamhaar" zouden we over "venushaar" kunnen spreken. Dat schaamte over het lichaam geheel aangeleerd is, blijkt uit het volgende voorbeeld, verteld door iemand die in de jaren vijftig van de twintigste eeuw missionaris was op de Salomonseilanden. Gehuwde vrouwen droegen daar een grasrokje en ongehuwde meisjes liepen helemaal naakt. Op een gegeven moment hadden ze een paar ouders ervan overtuigd, dat ook meisjes onderwijs moesten krijgen. Maar ja, op de missieschool moesten die meisjes natuurlijk wel een rokje aan. Een o, o, wat schaamden die meisjes zich, met dat rokje aan. Tegenwoordig hoor je wel zeggen dat er "geen schaamte meer is". Daarmee wordt alleen maar bedoeld dat we ons steeds minder schamen voor seks en voor ons lichaam. Je hebt mensen die dat jammer vinden en dat ook weer een vorm van "seksualisering" vinden. Maar het is juist goed, want als je je niet meer schaamt, betekent dit, dat je niet meer bang bent dat andere mensen je gek zullen vinden. Dat is mooi, want dat betekent vrijheid. (Als je je maar wel blijft schamen als je andere mensen op een vervelende manier hebt bejegend.) Christenen zouden zich tot in der eeuwigheid moeten blijven schamen over het leed dat ze aan zovelen hebben gebracht door hun negatieve houding tegenover seks.
Seksobject Een seksobject of lustobject is iets of iemand waar je seksueel opgewonden van wordt en waar je graag seks mee wilt. Je mag de vrouw niet zien als seksobject, ronken sommige feministen. Maar hoezo niet? Natúúrlijk zijn vrouwen seksobjecten en lustobjecten. Mannen ook. Gelukkig maar, want anders zaten we nu niet hier. Dat vrouwen seksobjecten zijn is helemaal niet erg, zolang we maar erkennen dat ze ook sekssùbjecten (mogen) zijn. In gewoon Nederlands: vrouwen hebben ook seksuele verlangens en mogen die ook uiten. Anderen kunnen dan weer (seks-)object van dat verlangen zijn. Zolang sekssubjecten en seksobjecten gelijkwaardig zijn, is er niets aan de hand. In feite is het een compliment als iemand je als seksobject of lustobject ziet; die persoon vindt jou dan namelijk aantrekkelijk. Er ontstaat pas een probleem als je mensen (vrouwen) àltijd, òveral, alléén maar als seksobject ziet. Er zijn situaties waarin andere aspecten belangrijker horen te zijn, bijvoorbeeld bij sollicitaties. Maar, om bij dit voorbeeld te blijven, bij twee ongeveer gelijkwaardige kandidaten mag een werkgever best de mooiste/lekkerste kiezen. Het is tegenwoordig gemakkelijker dan ooit om aan sekscontacten te komen. Je hoeft, als je er een beetje aantrekkelijk uitziet, bij wijze van spreken je computer of je mobieltje maar aan te zetten en je vindt wel iemand. Dat is natuurlijk alleen maar mogelijk, doordat er van beide zijden veel interesse is, dus niet alleen van mannen, maar ook van vrouwen. Met andere woorden: datingsites zijn succesvol doordat vrouwen zich daar net als mannen als sekssubjecten presenteren, als mensen met seksuele verlangens en met initiatief.
Seksparty's Er zijn tegenwoordig feesten waarop door velen heerlijk wordt geneukt. Dat was tot voor kort nauwelijks in brede kringen bekend, maar nu het bestaan ervan is doorgedrongen tot de politiek, heb je prompt weer mensen die ze meteen willen verbieden. Waarom? Ach ja, dat is waar ook: het gaat over seks en dan kennen de moraalridders maar één reflex: verbieden. Autoriteiten hebben toch al vaak moeite met het idee van vrijheid, maar wel helemáál als het over seks gaat. (Hoewel er ook autoriteiten zijn die denken: Laat ze zich maar lekker uitleven in seks, dan bemoeien ze zich tenminste niet met politiek.) In de VS en in Engeland worden soms seksparty's gehouden waarbij de "women in charge" zijn en waarbij de mannen alleen worden toegelaten als ze door een vrouw zijn uitgenodigd en geïntroduceerd. Een betere manier om te zorgen dat de mannen zich goed gedragen, is er niet. Die party's zijn tamelijk duur en daarom alleen toegankelijk voor de betergesitueerden, maar toch: dat is ongeveer de kant die het op moet. Maar dit vereist een positieve instelling tegenover seks, niet een maatschappelijk klimaat waarin alles wat naar seks en bloot riekt weer wordt afgeknepen.
Sekspartij In Australië bestaat sinds enkele jaren een sekspartij. De oprichtster zegt: de houding tegenover seks is de laatste tijd veel opener geworden, maar de regering loopt daarbij achter. Ze roept iedereen die het ook zat is dat de politiek zich bemoeit met je slaapkamer, op om op haar te stemmen. Een mooi initiatief. Goed gezien van die vrouw dat de staat achterloopt. En wel speciaal in Australië, waar, vanwege het districtenstelsel, één partij telkens alle macht heeft, en dat is nu een conservatieve partij die (zoals alle conservatieve partijen) christelijke trekken vertoont. Nergens in de westerse wereld is de censuur op internet groter dan in Australië (bijv. verbod op sites over zelfmoord) en de regering grijpt iedere smoes aan om porno verder terug te dringen. Om het peil van de smoezen aan te geven: ze wil het tonen van vrouwen met kleine borsten verbieden, want dat zou maar opwekken tot pedofilie. Hoog tijd dus dat daar eens luid en duidelijk wordt gezegd: waar bemoeien jullie je eigenlijk godhierendegunder mee! De kijk op seks is in de hele westerse wereld de laatste tientallen jaren enorm gewijzigd, maar we zien overal dat de autoriteiten zich hardnekkig bekrompen blijven opstellen. Naast Australië vooral in de VS, maar nu is zelfs in het vrije Nederland het woord "seksualisering" opgedoken in een overheidsnota. Hoe komt het dat de autoriteiten zo achterlopen? Waarschijnlijk doordat de mensen op seksgebied hun rechten niet met z'n allen afdwingen, maar gewoon, schouderophalend, hun gang gaan, zonder zich iets van de politiek of het recht aan te trekken. Er moeten toch, bijv. in de VS, maar ook in Nederland, genoeg mensen rondlopen die ook balen van die voortdurende betutteling en bemoeizucht en van aldoor weer dat gezeur over bloot en van dat zorgelijke toontje waarop door de overheid en op de TV over seks wordt gesproken, alsof seks iets heel akeligs is in plaats van iets leuks. Vooral jonge mensen, zou je zeggen. Maar misschien zijn ze het er toch nog een beetje mee eens; het is moeilijk om je echt volledig te bevrijden. Jammer alleen, dat politieke partijen die maar één onderwerp hebben (one issue parties), meestal weinig stemmen trekken. Er zou eigenlijk een brede beweging moeten komen, met dit manifest "Leve de seksualisering" als basis, maar zonder de ambitie om in het parlement te gaan zitten. In Nederland bestaat zo'n beweging in principe: de NVSH. Helaas is die te klein. (Zie: nvsh.)
Sekstoerisme Van sekstoerisme spreken we, als mensen naar een ander land gaan om daar met leden van de plaatselijke bevolking seks te hebben. Meestal zijn het mannen die dat doen, maar niet altijd. Aangezien er met seks niets mis is, is er met sekstoerisme op zich ook niets mis. Er zijn echter twee problemen. Het ene is, dat sekstoeristen gewoonlijk naar arme landen gaan en daar in feite misbruik maken van die armoede. Het is ook alleen in die context dat ze seks kunnen hebben met kinderen. Het andere is dat in die landen meisjes vaak rechteloos zijn, door hun ouders uit armoede of onverschilligheid ("toch maar een meisje") worden verkocht, of anderszins worden geronseld voor bordelen, of zelfs ontvoerd. Die meisjes zijn dan minder dan slaven en het is gruwelijk hoe ze daar worden mishandeld. Van de politie hoeven ze maar weinig te verwachten, want die is gewoonlijk corrupt en knijpt een oogje toe in ruil voor geld of voor gratis toegang tot de meisjes, als de politiebazen al niet zelf de pooiers of de seksbazen zijn. Ook de rechters worden in zulke landen vaak omgekocht door de seksbazen. De seksindustrie is gewoonlijk ook in handen van zeer hooggeplaatsten uit het heersende regime, tegen wie weinig valt te beginnen. Als arme landen ontwikkelingshulp krijgen, worden daar soms voorwaarden aan verbonden, waaronder het tegengaan van uitbuiting van meisjes, maar daar wordt alleen maar lippendienst aan bewezen. Sekstoerisme speelt zich dus bijna altijd af in een situatie van armoede, uitbuiting en rechteloosheid. Maar wat doen de moraalriddertjes? Die richten hun aandacht vrijwel uitsluitend op de seks, alsof seks het ergste probleem zou zijn. Als ze succes hebben, is het effect daarvan, dat jonge meisjes hun bron van inkomsten wordt afgenomen, meestal zonder dat er iets voor in de plaats komt. Precies hetzelfde gebeurt vaak met kinderarbeid; als je die tegengaat zonder de armoede te bestrijden, dompel je de kinderen alleen maar verder in de armoede. In arme landen ìs seks met buitenlandse toeristen in feite ook vaak een vorm van kinderarbeid. Sommige hulporganisaties doen goed werk en proberen de meisjes uit de bordelen te bevrijden, maar je ziet vaak dat de jonge meisjes die bron van inkomsten niet kunnen missen en zich dan "vrijwillig" weer in een situatie van uitbuiting begeven. Of dat ze door hun ouders worden teruggebracht, omdat die ouders de inkomsten niet kunnen missen, of ook wel uit pure onverschilligheid voor het lot van die meisjes. Op grond van relatief nieuwe wetgeving zijn sekstoeristen in hun eigen land strafbaar als ze in het buitenland seks met minderjarigen hebben gehad. Er wordt dan ook wel eens een sekstoerist opgepakt. Maar westerse sekstoeristen vormen niet het grootste probleem, want de meeste klanten van bordelen in arme landen, ook in landen met sekstoerisme, zijn de inwoners van die landen zelf. Helaas gaat armoede vaak gepaard met wreedheid en daardoor zijn die inwoners gemiddeld nog een stuk wreder dan de westerse sekstoeristen. Dus het oppakken van zo nu en dan een (westerse) sekstoerist mag goed zijn voor het rechtsgevoel, maar de slavernij van meisjes, de wreedheid tegen meisjes en de handel in meisjes worden er niet door aangepakt. Een relatief recent verschijnsel is, dat sekstoeristen, of westerlingen die in die arme landen zijn gaan wonen, arme families steunen met geld. Ze zorgen ook dat de kinderen naar school kunnen gaan. Na een poosje vragen ze dan van de kinderen een seksuele tegenprestatie. Misschien is dat nog steeds uitbuiting, maar als we nu eens loskomen van het idee dat seks iets heel vreselijks is, ontstaat er misschien ruimte voor de gedachte dat deze vorm van seks niet de beroerdste vorm van uitbuiting is. Het kan stukken erger. De kinderen hoeven in ieder geval niet tien of twaalf uur per dag te werken. Is die seksuele tegenprestatie werkelijk zó vreselijk dat daardoor al die financiële steun met terugwerkende kracht ineens ook vreselijk wordt?Ook deze westerlingen worden af en toe opgepakt, misschien omdat dit voor de plaatselijke politie minder riskant is dan acties tegen pooiers en hun beschermheren. Of ook wel omdat de autoriteiten in dergelijke landen gewoonlijk de beeldvorming in het buitenland veel belangrijker vinden dan het onrecht en de uitbuiting zelf. Maar wacht eens even. Wat gebeurt er dan met
die families die geld kregen van die "pedofielen"? Wie
gaat die families nu steunen? Wat is nu eigenlijk erger: dat
kinderen seksuele diensten moeten verlenen of dat zij en hun
familie weer worden teruggeschopt in armoede? Als het lot van die
kinderen ons ter harte gaat, is het dan echt slim om de
prioriteit te leggen bij de jacht op sekstoeristen? Zou je al het
geld dat gemoeid is met die jacht, met het schaduwen en het
verzamelen van bewijs tegen een paar sekstoeristen (op in totaal
hoeveel?) niet beter kunnen gebruiken om, bijvoorbeeld, een
heleboel kinderen naar school te laten gaan? Wat voor internet is opgemerkt, geldt ook voor sekstoerisme. Overwin nu eens het gevoel dat seks iets vreselijks is, kijk wat er zonder dat gevoel nog aan problemen overblijft en concentreer je dáárop in plaats van (alleen) op de seks.
Seksualisering Wie zich zorgen maakt over "seksualisering", geeft daarmee te kennen dat hij seks als iets negatiefs ziet, iets wat moet worden tegengegaan. Daar tegenover moet nu maar eens duidelijk worden gesteld, dat seks iets positiefs is dat zonodig best mag worden bevorderd. Als je goed kijkt, zie je dat met "seksualisering" vooral wordt bedoeld, dat meisjes tegenwoordig hun seksuele vrijheid nemen. Tegengaan van seksualisering betekent dus het beperken van de vrijheid van meisjes. Wat dat betreft bestaan er nog steeds resten van de dubbele moraal, waarbij jongens meer mogen dan meisjes en waarbij meisjes de seks veel zwaarder wordt aangerekend dan jongens. Dat gebeurt soms zelfs nog onder het mom van emancipatie ook, bijvoorbeeld in de Emancipatienota, maar het is juist in strijd met emancipatie. Laat ons wel wezen: Wat kan er nu mooier zijn dan juist de seksualisering van de samenleving? Goed, misschien is een samenleving die geheel is gewijd aan artistieke creativiteit, aan kunst, nòg hoger, maar aangezien dat er niet in zit, staat een samenleving die gewijd is aan seks op een eervolle tweede plaats. Kortom: leve de seksualisering. Een samenleving waarin seks een belangrijke rol speelt, is in principe een blije samenleving. Seks maakt in de praktijk helaas niet altijd blij, want mensen zijn vaak egoïstisch. Het antwoord daarop is niet het tegengaan van seks, maar het bevorderen van blije seks. Een samenleving die gewijd is aan seks, is in ieder geval heel wat beter dan een samenleving die gewijd is aan materiële consumptie. (Zie: consumptie-samenleving.) Okee, ook seks is in zekere mate een consumptie-artikel geworden, maar dat is altijd nog stukken beter dan vertrutting, seksuele onvrijheid en bemoeizucht van de overheid en de kerken. Als het consumentisme, of consumptisme, op bezwaren stuit, probeer dáár dan iets aan te doen, in plaats net te doen alsof dat alleen bij seks ineens heel erg zou zijn. Probeer dus om van seks een kunst te maken. Vergeet ook vooral niet: Wie met seks bezig is, heeft intussen minder tijd, en zin, om zich met allerlei kwalijke zaken bezig te houden. "Make love not war", de beroemde leus van de hippies, gaat nog altijd op. Het is heus niet allemaal koek en ei op seksgebied; er kan nog veel worden verbeterd. Maar begin nu eens eerst met de seksualisering toe te juichen en ga pas daarna werken aan verbetering. De basishouding moet zijn: seks is okee, seks is een feest voor lichaam en geest. En nu gaan we er samen naar streven dat seks inderdaad een feest wordt, ook voor tieners. Voorbeeld. Moraalridders liggen wakker van de vraag of jonge meisjes tegenwoordig niet teveel onder druk staan om toe te stemmen in seks en ze vragen zich af of die meisjes nog wel nee durven zeggen. Hierbij gaan ze er dus, heel traditioneel, van uit dat meisjes nee wìllen zeggen, of stiekem zelfs dat meisjes eigenlijk nee horen te zeggen. Wel, seks màg, seks moet niet, dus als meisjes nee bedoelen, moeten ze natuurlijk ook nee kunnen en durven zeggen, maar waarom moet alle aandacht nu juist weer dáárnaar uitgaan? Een meisje zou ook kunnen zeggen: "Ja, ik wil graag seks met jou, maar alleen als je het heel fijn voor me maakt." Of: "Ja, maar alleen als je me eerst lekker beft." Daar is misschien nog wel veel meer aan te durven. Zoiets als dit, deze manier van omgaan met seks, zou in goede voorlichting ter sprake moeten komen. Het kan soms heel goed zijn om je verbeeldingskracht eens op de werkelijkheid los te laten, om vragen te stellen die beginnen met "stel dat ..." Seks en erotiek zijn door de kerken de modder in getrapt en daardoor wordt veel wat met seks te maken heeft, beschouwd als "van laag allooi". Stel nu eens, dat seks inderdaad de plaats zou gaan innemen die het verdient, wat zouden daarvan dan de gevolgen zijn? Zou het dan niet zo zijn dat juist de mooiste en briljantste meisjes sekswerkers zouden willen worden? (Een beetje vergelijkbaar met de tempeldanseressen die uit verschillende culturen bekend zijn en die daar in hoog aanzien stonden.) Die zouden we dan als meisjes "van hoog allooi" beschouwen. Wel, een beetje gaat het misschien al die richting uit. Escort-meisjes moeten van behoorlijk niveau zijn en veel meisjes vinden het een grote eer om naakt in de Playboy te mogen staan. En in de porno lijken de modellen wel steeds mooier te worden; dat is in ieder geval een zeer positief effect van de legalisering.
Seksualiteit, afgekort seks Let's fuck, dear heart, let's have it in and
out (Pietro Aretino, die leefde van 1492 - 1557) Seks is een bijzonder nuttige, gezonde en aangename bezigheid. "An orgasm a day keeps the docter away" (mits je veilig vrijt). Maar helaas doen de autoriteiten, vooral die van religieuze snit, over geen onderwerp zo moeilijk als over seks. De christenen (en moslims en joden) hebben seks opgeblazen tot iets van kosmische proporties. Als ze erover praten, krijgt seks een aureool van heiligheid, maar als ze erover moeten oordelen lijkt seks bij hen eerder iets duivels. (Heilig en duivels liggen trouwens altijd heel erg dicht bij elkaar.) Door eeuwenlange anti-propaganda hebben ze seks en erotiek, het mooiste wat er tussen mensen kan bestaan, in de modder getrapt. Over seks wordt soms een ophef gemaakt alsof de wereld vergaat. Maar als de wereld vergaat, dan komt dat door milieuvernietiging, niet door seks. Uit machteloosheid over milieu, globalisering, Europa e.d. zoeken mensen soms bescherming bij het oude vertrouwde. De overheid, tegenover al die ontwikkelingen eveneens machteloos, voelt zich daardoor gerechtigd om zich weer met onze zeden te gaan bemoeien en heeft dan tenminste nog één terrein waar ze zich machtig kan voelen. Maar kom op, nu onze samenleving in meerderheid buitenkerkelijk is, kunnen we ons daarvan bevrijden. Seks is niet heilig en niet duivels en evenmin mysterieus, maar gewoon onschuldig plezier, zoals de filosoof Bertrand Russell al ongeveer een eeuw geleden heeft gezegd. Wees lief voor elkaar, vier feest met je lichaam en geniet ervan. Gelukkig zijn er tegenwoordig aardig wat mensen, vooral ook jonge mensen, voor wie seks geen probleem meer is, no big deal, meer iets in de sfeer van een "vriendendienst". Maar juist dàt vinden de moraalriddertjes zo verontrustend. In hun ogen moet seks altijd een heel groot probleem blijven. Misschien komt het geklaag over seksualisering wel in de eerste plaats voort uit de angst voor vrijheid, de angst voor de vrijheid van de jeugd voor wie seks geen probleem meer is. En dan natuurlijk, zoals altijd, vooral de angst voor de vrijheid van de meisjes. "Seks is iets prachtigs, behandel het dan ook zo", kunnen we zeggen met Arie Boomsma, toen nog bij de EO. Maar anders dan de EO meent, betekent dat niet dat mensen moeten afzien van seks, voor veertig dagen of voor welke periode dan ook. Voordat je seks als iets prachtigs kunt behandelen, moet je eerst wel seks hèbben. Respect voor een ander, prima, maar seks en respect kunnen heel goed samengaan. Seksualiteit houdt het leven in stand. Seks is daarom ook altijd een uiting van leven, en vaak ook een uiting van levenskracht en levensvreugde. Maar als dat zo is, wat is onderdrukking van seks dan? Doodsverlangen? Het is inderdaad waar, dat je in godsdiensten - die altijd vijandig staan tegenover seks - regelmatig elementen van doodsdrift kunt vinden. (Eén voorbeeld: denk aan zelfmoord-terroristen.) Het voert hier helaas te ver om daarop in te gaan. Onthoud maar gewoon als algemene regel: Seks staat voor leven en voor vrijheid, godsdienst staat voor Gehoorzaamheid, Onvrijheid, Dood. Er zit nòg een leuke kant aan seks: je raakt er nooit over uitgepraat of op uitgekeken. Een bepaald soort zedenmeesters heeft het aldoor over "de donkere kant van seks". Serieuze films en boeken over seks (geen porno) belichten vrijwel uitsluitend die zogenaamde donkere kant; er bestaan buiten de sfeer van de porno nauwelijks films en boeken waarin seks gewoon als vreugdevol wordt voorgesteld. Maar seks als zodanig heeft geen donkere kant. Daar waar zo'n donkere kant aanwezig lijkt te zijn, is die er altijd aan toegevoegd in de vorm van agressie, hebzucht, jaloezie en wat dies meer zei. De in 2010 overleden schrijver Rudy Kousbroek zegt in een postuum verschenen boek: "Het wordt tijd dat iemand eens onomwonden zegt dat de liefde/erotiek zowat de enige blik in de hemel is die de mensen gegund wordt; wanneer komt er eens een einde aan die lange traditie van schraalheid en vreugdeloosheid, van verbieden, van iedere vorm van genoegen de kop indrukken en belasten door de mensen er schuldgevoelens over aan te praten?" En zo is dat. Seks is het mooiste wat er tussen mensen kan bestaan. Dichter bij de hemel kun je niet komen. Dus: Leve de seksualisering.
Seksuele onthouding De behoefte aan seks is heel sterk, haast net zo sterk als die aan eten, maar als je geen eten krijgt, ga je dood, en als je geen seks krijgt gebeurt er niets, of zo goed als niets. De behoefte eraan wordt ook niet steeds sterker tot je bijna ontploft. Dat wordt vaak gedacht, maar het klopt niet. Alleen de eerste tijd kun je dat gevoel hebben, vooral als je jong bent, en dan kun je ook wat humeurig worden, maar als je een poosje geen seks krijgt (en ook niet masturbeert) neemt de behoefte eraan àf, niet toe. En omgekeerd, als je veel seks krijgt, word je juist veel sneller weer geil en wil je iedere keer weer. Het is dus best mogelijk om zonder seks te leven als je dat wilt, maar waarom zou je dat willen? Je leven wordt er een heel stuk saaier van.
Seksuele revolutie De "seksuele revolutie" van omstreeks 1963 - 1975 heeft een enorme bevrijding gebracht op seksueel terrein. De aanduiding "revolutie" is werkelijk op z'n plaats, niet omdat er geweld zou zijn gebruikt, zoals dat bij politieke revoluties zo vaak gebeurt, maar omdat de veranderingen zo verstrekkend zijn geweest. Zó verstrekkend, dat aan de jeugd van nu eenvoudig niet meer valt uit te leggen, hoe benepen en verkrampt men vroeger was. Om één voorbeeldje te noemen: In de jaren '50 kon een film worden verboden, uitsluitend en alleen omdat daarin werd verteld, alleen maar verteld, dat mensen vaak masturberen. Nog een voorbeeld: Het verkopen van condooms e.d. was toen strafbaar! Een belangrijke aanjager van de seksuele revolutie is geweest, dat de pil beschikbaar kwam (in Nederland in 1963). In Nederland is de bevrijding nog groter geweest dan elders en dat komt vooral doordat ze gepaard ging met de "ontzuiling", het grotendeels verdwijnen van de kerkelijke "zuilen", waardoor de greep van de kerk op het leven van de mensen wegviel. Bij nader toezien is het vooral de Rooms-katholieke "zuil" geweest die in snel tempo verbrokkelde en moderniseerde, in die mate dat wel spottend werd gesproken over Nederland als "de opstandige Roomse kerkprovincie". Terwijl de geloofsafval van de protestanten al had plaatsgevonden vanaf de 19e eeuw, onder invloed van mensen als Multatuli en Domela Nieuwenhuis, begon de geloofsafval van de katholieken pas in de jaren '60 van de 20e eeuw, vooral onder invloed van de welvaart en de TV. Er heeft dus een enorme bevrijding plaatsgevonden, maar dat betekent helaas nog lang niet altijd dat de seks daardoor ook beter is geworden. Misschien is er een tweede seksuele revolutie nodig om dat te bereiken. Dat zal dan een revolutie zijn waarbij de (vrije, geëmancipeerde) vrouwen het voortouw nemen, want in grote lijnen geldt: betere seks is seks zoals vrije vrouwen die wensen. Dat zal voor veel mannen misschien even wennen zijn, maar het gaat zeker niet ten koste van de mannen, want die zullen tot hun verrassing merken dat betere seks voor de vrouwen ook betere seks voor de mannen betekent. Kort gezegd: Verwen je vrouw en zij zal jou verwennen. Seks moet, in de woorden van Shere Hite, een dans worden waarbij man en vrouw beide aan hun trekken komen, in plaats van "hij steekt hem er even in en komt klaar". "Nieuwe seks", noemt zij dat en voor veel mannen hier in het westen zal die manier van seks bedrijven best nieuw zijn, maar in feite vind je hetzelfde ook al in de mooie teksten over de liefdeskunst, die in het verleden zijn geschreven in het land dat we nu India noemen. De bekendste daarvan is de Kama Sutra, die ongeveer dateert uit de derde of vierde eeuw van onze jaartelling, maar er zijn er meer. Bijvoorbeeld de Smaradipika (= Licht van de liefde). Daarin staat o.a. de mooie uitspraak: "Zij die de techniek van de liefde beheersen, worden door vrouwen bemind; zij die niet zijn voorgelicht, kunnen hen slechts dekken als vee." Misschien is die revolutie al aan de gang, in die zin dat vrije vrouwen hun recht op genot opeisen (dus zich als "sekssubject" presenteren). Er zijn vrouwen die een beweging op gang proberen te brengen voor "slow sex", dat wil zeggen voor seks met meer aandacht voor elkaar. (Het idee is ontleend aan "slow food", een reactie op het ongezonde fast food.) Alle initiatieven in deze richting zouden echter aan een voorwaarde moeten voldoen: dat ze beginnen met seksuele vrijheid als een positief verschijnsel te omarmen en van daaruit gaan werken aan betere seks. Bijna alle problemen met seks komen niet voort uit teveel vrijheid, maar juist uit te weinig vrijheid, tot uiting komend in factoren als: je niet vrij voelen, schaamte, te weinig kennis e.d. Onze inspanning moet er niet op gericht zijn om de meisjes weer in hun vrijheid te belemmeren, zoals vroeger, maar om de mannen tot fatsoenlijker omgangsvormen te brengen: minder lomp en minder vulgair en met meer consideratie voor vrouwen. Je kunt dat zien als een kwestie van moraal, maar ook als een kwestie van stijl, en misschien is dat wel hetzelfde. (Zie verder: onderwijs.)
SOA Vroeger spraken we van geslachtsziekten, tegenwoordig van seksueel overdraagbare aandoeningen, SOA, of zo u wilt SOA's. Dat zijn ziekten of aandoeningen die je door seksueel verkeer kunt oplopen. De ergste daarvan is AIDS. (Zie: aids.) Als je geen SOA wilt krijgen, moet je "veilig vrijen", dat wil zeggen een condoom gebruiken als je seks hebt. Een condoom helpt tegen bijna alle SOA en in ieder geval tegen de gevaarlijkste. (Zie: condoom.) Sommige mensen schijnen te denken dat je van orale seks (pijpen of beffen) geen SOA kunt krijgen, maar dat kan wel degelijk. Bacteriën en virussen kunnen ook via de mond het lichaam binnendringen.
Tantra-seks (of Tantrische seks) Heel goede adviezen, verpakt in quasi-oosterse zweverij. Er worden cursussen in gegeven en mensen hebben daar om de een of andere duistere reden geld voor over. Koop gewoon een boek over tantra-seks, sla het gezweef over en volg de adviezen op als je denkt er iets aan te hebben. De kern van de zaak is: Neem de tijd voor seks, geef elkaar veel aandacht en probeer de seksuele opwinding zo groot mogelijk te maken en het orgasme uit te stellen. (Zie: orgasme.) "Tantra's" zijn in feite boeken over filosofie. Er zijn Hindoeïstische en Boeddhistische en nog andere tantra's, maar de bekendste en voor ons de interessantste zijn de taoïstische tantra's. Overigens is Tantricisme veel ouder dan zowel Hindoeïsme als Boeddhisme, en hebben beide religies de tantra's in hun eigen leer opgenomen, zij het op onderscheiden manieren. Slechts een klein deel van de tantra's gaat over seks, maar net als bij het beroemde boek de Kama Sutra heeft het westen juist dat deel eruitgeplukt. De kennis van het lichaam in de tantra's schiet tekort, wat zich o.a. uit bij een van de centrale ideeën. Dit idee behelst, dat een zaadlozing neerkomt op verlies van energie en dat een man dat moet vermijden. (Dat klopt niet; een zaadlozing kost maar heel weinig energie. De seks die eraan voorafgaat, kost meer energie.) Volgens het tantricisme moet de man dus proberen zijn sperma vast te houden, ook bij een orgasme. Wel, op zich kan dat; een orgasme zonder zaadlozing is in principe, na veel oefening, mogelijk en mannen kunnen dan meerdere orgasmes achter elkaar hebben. Maar iets anders kan ook, met enige oefening: zorgen dat het sperma bij de ejaculatie niet naar buiten wordt gespoten, maar a.h.w. wordt teruggezogen. Het komt dan in de blaas terecht, evenals dat soms gebeurt bij mannen die een operatie aan hun prostaat hebben ondergaan. Medici noemen dat een retrograde ejaculatie. (Later wordt het sperma dan gewoon uitgeplast.) In de tantra's wordt er geen verschil gemaakt tussen een orgasme zonder zaadlozing en een retrograde ejaculatie, omdat er in beide gevallen geen sperma naar buiten komt. Maar na een retrograde ejaculatie is een tweede zaadlozing en orgasme voor een man net zo moeilijk als na een gewone zaaduitstorting.
Tien geboden Uit het "Oude Testament", het eerste deel van de bijbel, kennen we de "tien geboden". Een nogal vreemd ratjetoe en voor het grootste deel zo geformuleerd dat je "goed" moet doen om er zelf uiteindelijk voordeel van te plukken. Het zijn trouwens voor het grootste deel geen geboden, maar verboden. ("Gij zult niet ..") Eigenlijk zijn er maar twee van die tien "geboden" de moeite waard: "gij zult niet doden" en "gij zult niet stelen". En die spreken vanzelf. Een ander gebod luidt: "Gij zult geen vals getuigenis afleggen", d.w.z. niet liegen. Dat is ook vaak geen slecht advies, maar de samenleving is beter af als je niet altijd de waarheid spreekt en zeker niet altijd de héle waarheid. Bij seks mag alles, behalve elkaar verdriet doen. Toch is het mogelijk om ook voor de seks tien geboden te formuleren. Dit zijn (niet noodzakelijk in volgorde van belangrijkheid): 2. Gij zult de vrijheid van uzelf en van anderen eerbiedigen. 3. Gij zult geen aanstoot nemen aan andermans geaardheid of gedrag. Indien gedrag van anderen u niet bevalt, zult gij argumenten aanvoeren, om te beginnen aangaande de vraag wat u het recht geeft zich ermee te bemoeien. 4. Gij zult seks opvatten als een manier om anderen en uzelf genot te schenken, niet als een vorm van agressie of een vorm van macht. 5. Gij zult bij het bedrijven van seks in de eerste plaats uw partner genot schenken (opdat gijzelf ook veel genot deelachtig zult worden). 6. Gij zult veilig vrijen, teneinde uzelf en anderen geen onnodige risico's te laten lopen. 7. Gij zult zorgen dat uw lichaam schoon is en gij zult voldoende acht slaan op hygiëne. 8. Gij zult van seks geen haastwerk maken en gij zult ernaar streven zo lèkker mogelijk klaar te komen en niet zo snèl mogelijk. 9. Gij zult kijken en bekeken worden opvatten als behorend tot de vreugden des levens en niet als iets afkeurenswaardigs. 10. Gij zult bij het zien van een naakt lichaam een gevoel van heiligheid krijgen en niet een gevoel van afkeer. Uiterlijk Voor vrouwen is het uiterlijk heel belangrijk, in ieder geval veel belangrijker dan voor mannen. Dat is altijd al zo geweest; uit archeologische vondsten is gebleken dat vrouwen al heel lang geleden schoonheidsmiddelen hebben gebruikt. Vermoedelijk hebben zij dat al gedaan zolang de mens bestaat, d.w.z. bijna twee miljoen jaar. Dat is ook geen wonder want dat heeft met de partnerkeuze te maken. De voorkeuren op dat gebied zijn in grote lijnen opmerkelijk constant: mannen willen een mooie vrouw en vrouwen willen een man met status. Dat is erfelijk bepaald; dat waren kennelijk de voorkeuren die voor het meeste nageslacht zorgden en die dus het meest verbreid zijn geraakt in de bevolking. Mannen zijn het er ook opmerkelijk over eens, door alle culturen heen, wat een mooie vrouw is: een vrouw met een heupomvang die ongeveer anderhalf maal zo groot is als haar taille. (A waist-hip ratio of 2:3.) Evolutiebiologen nemen gewoonlijk aan dat mannen dat als een teken van gezondheid en vruchtbaarheid zien. Dat wil niet zeggen dat dit voor de eeuwigheid vastligt. Door de emancipatie hebben vrouwen zelf status gekregen, dus misschien vallen vrouwen in de toekomst wel minder op de status van een man en meer op diens uiterlijk. En misschien gaat het bij mannen wel omgekeerd. Maar voorlopig is dat nog nauwelijks het geval. Overigens zegt die heup-taille-verhouding lang niet alles. Ook het gezicht is heel belangrijk. Misschien tot verbazing van velen kijken mannen, als ze een vrouw zien, bijna altijd het eerst naar het gezicht, zelfs bij een naakte vrouw. Soms alleen maar de eerste fractie van een seconde, maar toch. Daarnaast zijn er dan nog subtielere kenmerken, zoals kleur/val/glans van het haar, manier van lopen, dikte van billen en dijen in verhouding tot de rest van het lichaam. Deze kenmerken, misschien samen te vatten als "elegantie", bepalen al in de eerste fractie van een seconde of je als man een vrouw aantrekkelijk vindt of niet. Elegantie heeft niet of nauwelijks iets te maken met gezondheid en vruchtbaarheid, dus je moet evolutiebiologen ook weer niet al te serieus nemen. Aangezien vrouwen (mede) op hun uiterlijk worden uitgekozen, zijn veel vrouwen onzeker over hun uiterlijk. Vaak is die onzekerheid onterecht. "De vreemde lichaamsbeleving van vrouwen", heeft de hoofdredacteur van de Nederlandse Playboy dat genoemd. Mannen zijn trouwens vaak heel toegeeflijk en zitten helemaal niet te wachten op een vrouw met een perfect uiterlijk. (Al was het maar omdat die mannen denken dat ze dan toch geen kans maken.) Maar die onzekerheid van vrouwen zit heel diep en er is niets aan te doen. (Zie ook: beperkt houdbaar.) Als het om tienermeiden gaat, is dat getut met hun uiterlijk ook een manier waarop ze langzamerhand mens worden, of, zoals tegenwoordig wel wordt gezegd, "hun identiteit ontdekken". Gewoon laten gaan; niet moeilijk over doen.
Vergrijzing Dankzij de pil kunnen vrouwen (echtparen) zelf grotendeels bepalen hoeveel kinderen zij willen. Het blijkt dat heel wat vrouwen weinig kinderen krijgen of zelfs helemaal geen kinderen, deels omdat zij andere zaken in het leven ook belangrijk vinden, deels omdat zij (moeten) werken en deels omdat zij lang niet allemaal moederlijke gevoelens hebben. Daardoor gaat in heel Europa de bevolking dalen. (Zie: kinderopvang.) Nederland loopt op dat punt iets achter, maar de verwachting is dat ook in Nederland de bevolking zal gaan dalen. Daar wordt hier en daar zorgelijk over gedaan, maar gezien de overbevolking van de aarde moeten we dat juist toejuichen. (Zie: overbevolking en milieu.) Doordat het aantal kinderen afneemt en de volwassenen langzamerhand ouder worden, spreekt men wel van vergrijzing. Ook daar wordt af en toe erg zorgelijk over gedaan, maar ook daar is nauwelijks iets mis mee. Oudere mensen worden soms, oneerbiedig, voorgesteld als een financiële last, maar het is al lang aangetoond dat we die "last" best kunnen dragen. Zonodig gewoon de pensioenpremie een beetje hoger. (Hoe hoog die premie wordt als percentage van het bruto-inkomen, doet er niet toe, zolang wat we netto overhouden maar genoeg is.) Of eerder nog: de pensioenpremies niet langer aftrekbaar laten zijn voor de belastingen; dat is alleen maar een rare subsidie. Het is dan ook onzin om de pensioengerechtigde leeftijd te verhogen. Er zijn nu politici die dit erdoor proberen te drukken, met de kredietcrisis als smoes, maar het blijft asociaal. (Eerst hebben ze miljarden naar de banken gesmeten om die te redden, terwijl ze natuurlijk niet de banken maar alleen de spaarders, de rekeninghouders, hadden moeten helpen. En dan willen ze die miljarden terughalen o.a. bij de ouderen die er niets aan kunnen doen. Het helpt nog niet eens ook, want het aantal banen neemt er niet door toe, dus minder mensen in de AOW betekent alleen maar meer mensen in de bijstand.) Vergeet ook niet dat bij vergrijzing het aantal ouderen weliswaar stijgt, maar het aantal kinderen daalt. Dat compenseert elkaar in financieel opzicht grotendeels. Tenslotte is het ook nog een keer zo, dat de "kosten" van ouderen, vnl. uitgaven voor gezondheidszorg, voor anderen (bijv. dokters) weer verdiensten zijn, dus dat ouderen ook weer bijdragen tot het nationaal inkomen. Dus wat wordt voorgesteld als een "last" is minstens voor een deel ook een opbrengst. Algemener gezegd is het onzin om te proberen, mensen tot op hogere leeftijd aan het werk te houden. Als je kijkt naar wat er op lange termijn gebeurt, dan zijn we sinds de industriële revolutie steeds minder gaan werken. Dat heet welvaart. Immers, wat is armoede: levenslang ploeteren voor een hongerloontje; en wat is welvaart: niet meer zo hoeven ploeteren. Dat komt doordat we apparaten, dus energie, het werk voor ons laten doen. Onze welvaart stijgt nog steeds (misschien met nu een klein dipje vanwege de crisis), dus dan moeten politici niet net doen alsof we weer meer zouden moeten gaan werken. Het kàn trouwens niet eens, want meer werkenden in goede tijden betekent alleen maar meer werklozen als het weer wat slechter gaat. Op de lange-termijn-trend heeft dat geen invloed. Van ouderen wordt wel gezegd dat ze minder creatief zijn. Bedoeld wordt: met meer oudere mensen kunnen we minder goed meedoen aan de economische "rat race". Nou, blij toe, want het is hoog tijd dat we ons aan die rat race onttrekken. Die rat race leidt uiteindelijk alleen maar tot een door milieuproblemen onbewoonbare aarde. (Zie: overbevolking.)
Verkrachting (Zie: macht) (Zie ook: Groepsverkrachtingen.)
Viagra Viagra is een medicijn dat zorgt voor een goede erectie. Het zorgt voor een goede bloedtoevoer naar de penis en blokkeert tijdelijk een enzym dat de erectie weer doet verdwijnen. Viagra is niet het enige medicijn voor dit doel, maar wel het eerste en daardoor het bekendste. Over viagra is nogal wat afgezeurd: Is het nog wel onze eigen erectie? En worden we niet afhankelijk? Ach ja, het gaat over seks en "dus" moet er weer zorgelijk over worden gedaan. (Zoals Heleen Mees zei in "Vrouw en Paard": Waarom daar weer een probleem van maken? Neuken is lekker en voor neuken is een erectie wel handig. 4 dec. 2009.) Al dat gezeur drukt eigenlijk maar één ding uit: "Oude mannen moeten maar gewoon accepteren dat ze hun ding niet meer overeind kunnen krijgen. Waarom zouden oude mannen eigenlijk nog seks moeten hebben?" Antwoord: Zeggen we dat ook bij andere aandoeningen? "Waarom moeten mensen met suikerziekte eigenlijk insuline krijgen? Waar is het voor nodig dat ze vitaal blijven?" O, dat zeggen we toch maar niet. Waarom dan bij erectieproblemen wèl? Omdat de zedenmeestertjes weer wat te zeuren moeten hebben. Ook kennen we de langetermijn-effecten nog niet, wordt verder gezegd. Klopt, maar viagra is intussen ruim tien jaar op de markt en tot nu toe is er van langetermijn-effecten niets gebleken. Worden we er op den duur misschien niet impotent van? - Weer zo'n zorgelijke vraag. Nou, als dat zo is, dan heb je die impotentie toch maar mooi vele jaren uitgesteld. Hugh Heffner, de man achter het Playboy-concern, heeft eens gezegd: "Viagra is zo ongeveer het dichtste bij de fontein van de eeuwige jeugd als je kunt komen." Een prachtige uitspraak. Voor de porno-industrie is viagra een zegen
geweest, want de porno-acteurs hebben nu altijd een erectie en
kunnen lang doorgaan. Maar ook dáárover kan weer worden
gejeremieerd: Zullen mannen dat niet als ideaal gaan zien,
terwijl voor gewone seks een minuut of acht ruim voldoende is?
Videoclips In videoclips zie je soms (zwarte) mannen, omringd door wulps kronkelende, prachtige meiden met weinig kleren aan. Volgens de christenen en volgens sommige (prikkeldraad-)feministen is dat "vrouwonvriendelijk". Ook christenen, tot nu toe nooit zo opgevallen als verdedigers van vrouwenrechten, hebben dat woord nu ontdekt, maar ze bedoelen eigenlijk dat ze de meiden te bloot vinden. In feite is er met die clips niets mis. Die meiden staan daar uit vrije wil wulps te kronkelen. Het is best mogelijk dat ze rolmodellen zijn en dat dit invloed heeft op het zelfbeeld van de meisjes die naar die videoclips kijken, maar er is geen reden om te denken dat die invloed slecht zou zijn. Ouders en vooral mannen zien misschien "seksobjecten", maar kijkende meisjes zien iets heel anders, namelijk coole, sterke, sexy "macha-"vrouwen die seksuele macht hebben. Zó willen ze ook zijn. Ter illustratie kunnen we de schrijver Marijn van der Jagt (= Arnon Grunberg) citeren: "Dwang, misbruik, seksisme, niet de jeugdige kijkers zitten ermee, maar volwassenen die over hun schouder meekijken." "Niet elk ideale-maten-meisje dat in een clip met haar kont schudt, is een willoos vliegje in een spinneweb. Vraag het haar, en ze zegt dat ze gewoon plezier heeft." "Jonge clipvrouwen worstelen veel minder met de rolverdeling tussen mannen en vrouwen." "Op het eerste gezicht blijft de rolverdeling tussen aangeklede, massieve mannen en bijkans bloot dansende vrouwen in tact. Maar de vrouwen dansen náást mannen, zonder dat de een het bezit is van de ander." (Marijn van der Jagt, Vrij Nederland 16 sept. 2006.) We zien hier dus hetzelfde als bij seks en bloot in het algemeen: De ouderen doen zorgelijk, maar voor de jongeren is er geen probleem. We zien dat de moraalridders de neiging hebben om de "gevaren" van videoclips sterk te overdrijven. En ook om de clips verantwoordelijk te stellen voor "de losse zeden" van de jeugd. Maar wat zijn dan voorbeelden van die losse zeden? De zgn. groepsverkrachtingen en de breezerseks. Geen van beide komt veel voor en geen van beide heeft ook maar in de verste verte iets met videoclips te maken. Zo zie je dat dat woord "seksualisering" vooral dient om veel zaken op één hoop te kunnen gooien, opdat de zedenmeestertjes weer wat te doen hebben. (Zie ook: groepsverkrachting, laatste alinea.) En al dat zorgelijke gedoe gaat alleen maar over bloot. Over het excessieve geweld in misdaad- en SF-films hoor je niemand. Moet je sommige jongeren eens horen praten over hoe ze genieten van afgezaagde ledematen met veel bloed, of explosies met uiteengereten lichamen. Daar blijft de jeugd kennelijk "onschuldig" onder, maar o wee als het over seks gaat. Is dat geweld werkelijk minder erg dan prachtige, (half-)naakte meiden? Als er geen censuur was, zouden de meiden in die clips zo nu en dan zelfs helemaal naakt staan te kronkelen en wat dan nog? Zulke clips bestaan al en als de muziek op die clips de moeite waard is, behoren die gewoon te worden uitgezonden.
In het verlengde van de Emancipatienota komt er
een lespakket voor scholen. Wetenschapsjournalist en columnist
Marcel Hulspas hierover: "De juf of meester moet ervoor gaan
zorgen dat onze kindertjes geen gekke ideeën krijgen bij het
kijken naar R&B-videoclips, waarin stoere rappers omgeven
worden door kronkelende meisjes. Met name Turkse en Marokkaanse
jongens zouden door dat soort clips op het idee komen dat zo
zoveel mogelijk meisjes moeten versieren. En dus komt er nu een
lespakket ... Een simpele oprisping van morele paniek (verrijkt
met een vleugje allochtonenangst) ... Er is geen enkele reden om
te veronderstellen dat de jeugd seksueel misvormd wordt door
clipjes. Geen enkel onderzoek laat dat zien. Er is ook geen
enkele reden om te denken dat allochtone jongeren extra gevaar
lopen (juist zij besteden geen aandacht aan die clips)." (De
Pers, 9 apr. 2009.)
Vieze woorden "Beauty is in the eye of the beholder", zoals een gevleugelde uitdrukking luidt. Letterlijk vertaald: "Schoonheid zit in het oog van de kijker." Daarmee wordt bedoeld dat een voorwerp of een landschap e.d. niet objectief "mooi" is, maar mooi is doordat mensen het mooi vìnden. Voor "eye" zou je ook, of zelfs beter, "mind" kunnen invullen, want het is de geest van de kijker die bepaalt of iets mooi is of niet. Op dezelfde manier is ook wel gezegd: "Eroticism is in the mind of the beholder", erotiek zit in de geest van de kijker, iets is erotisch omdat mensen het erotisch vìnden. Nu passen we datzelfde beginsel toe op vieze woorden en vieze plaatjes. Ook die bestaan alleen doordat sommige mensen ze "vies" vinden. Dat spreekt boekdelen over de geest van die mensen.
Vluggertje Veel mensen, vooral jonge mensen, kunnen erg snel klaarkomen. Daarvan kunnen zij gebruik maken om even snel ergens seks (een vluggertje) te hebben. Dat kan heel opwindend en plezierig zijn. Over het geheel genomen zal langdurige seks bevredigender zijn, maar dat is geen reden om af te zien van een vluggertje als je daar toevallig zin in hebt. Voor veel mensen is het bovendien opwindend om zo'n vluggertje op een gewaagde plaats te hebben.
Voorbehoedsmiddelen (Zie: anticonceptie.)
Voorlichting Seksuele voorlichting blijft nodig. Op middelbare scholen zou het een vanzelfsprekend onderdeel van diverse vakken moeten zijn, maar veel scholen durven het niet aan of gooien er met de pet naar. Als ze al voorlichting geven is die veel te technisch, terwijl het bij seks in de eerste plaats om de gevoelens zou moeten gaan en om het plezier dat je eraan kunt beleven en dat je een ander ermee kunt doen, en om de manier waarop je met elkaar omgaat. (Voor een voorbeeld, zie: seksualisering.) De beste voorlichting is momenteel te vinden op internet, maar de vraag is hoe je goede van slechte voorlichting onderscheidt. De scholen zouden moeten verwijzen naar goede websites. (Bijv. www.hoehetmoet.nl; inloggen verplicht.) Dat neemt niet weg, dat er op iedere school toch wel minstens één leerkracht, of andere voorlichter, zou moeten zijn bij wie de leerlingen met vragen over seks terecht kunnen. Een advies aan voorlichters: Zorg er bij voorlichting vooral voor, dat seks niet te negatief wordt afgeschilderd, in termen van gevaren en van wat er allemaal niet mag. Spreek niet alleen over "technische" zaken, maar vooral over gevoelens en leg de nadruk op de manier waarop je van seks een feest kunt maken. Het allerbelangrijkste: Maak de jongens duidelijk dat (en hoe) ze lief moeten zijn voor de meisjes en zich fatsoenlijk moeten gedragen. Een belangrijk advies aan ouders: Maak van seksuele voorlichting geen loodzwaar gebeuren. Zorg dat er thuis een klimaat heerst, waarbij jongeren over alles wat hen beweegt, vrijuit kunnen praten, een klimaat waarin de jongeren het gevoel hebben dat ze u kunnen vertrouwen. Dat betekent dat u niet bij voorbaat een veroordelende houding moet aannemen en dat u datgene wat de jongeren u vertellen, niet tegen hen moet gaan gebruiken. (Zie: internet.) Reageer nooit met opmerkingen als "daar ben jij nog te jong voor" of, nog erger, "daar mag je niet over praten". Wees zelf leergierig en openminded en tolerant en breng die houding op uw kinderen over. Probeer over íeder onderwerp, als dat toevallig ter sprake komt en als het zo uitkomt, iets interessants te zeggen, op een niveau dat kinderen begrijpen. Dan is het heel normaal als u dat óók op het gebied van seks doet. Seks is zo alomtegenwoordig, dat het echt niet ontbreekt aan aanleidingen tot zo'n gesprek. Als de kinderen iets willen weten, praat er dan niet omheen en wees in grote lijnen eerlijk. (Kinderen waarderen dat.) Seks is niet iets om je voor te schamen en bij seks is níéts gek, zolang je elkaar niet kwetst. Probeer die houding uit te stralen en over te brengen. Leer uw kinderen dat ze alleen datgene moeten doen waar ze zich prettig bij voelen, maar dat ze een ander niet moeten veroordelen als die iets anders prettig vindt. Het belangrijkste van voorlichting is misschien niet eens de informatie die u geeft, maar de open en vanzelfsprekende manier waarop u over seks praat. Tot het standaard-repertoire van de moraalridders hoort ook, dat voorlichting de jeugd ertoe zou aanzetten, eerder seks te hebben. Het tegendeel blijkt echter het geval: dan hebben ze juist láter seks. Bovendien, zoals je kunt verwachten, vrijen goed voorgelichte jongeren veiliger en komen er onder de meisjes (dus) minder tienerzwangerschappen voor.
Voortplanting Seks is onmisbaar bij de voortplanting, maar dat is zelden de reden waarom we aan seks doen. Hier moeten we onderscheid maken tussen beweegreden en resultaat, of, zoals evolutiebiologen zeggen: tussen directe en uiteindelijke oorzaak. Waarom zingt een vogel? Het gebruikelijke antwoord is: om een territorium af te bakenen en een vrouwtje te lokken. Dat antwoord is echter fout. Een vogel zingt omdat hij daar behoefte toe voelt en/of omdat hij er plezier in heeft, of misschien wel omdat hij niet anders kan. Het resultaat is dat hij een territorium afbakent en een vrouwtje lokt, maar misschien beseft hij dat van te voren niet. Voor seks geldt net zoiets. We doen aan seks omdat we daar behoefte toe voelen en plezier in hebben. Het resultaat is dat we ons voortplanten (en als we dat niet willen, hoeft het niet).
Voyeurs (Zie: exhibitionisme. Zie: kijken.)
Vrouwenhandel Vrouwenhandel (soms eufemistisch mensenhandel genoemd) is een van de ergste misdrijven die er bestaan. Hoog tijd dat daar eens effectief tegen wordt opgetreden. Het minste is wel, dat de vrouwen die aangifte doen, hier hulp, opvang en bescherming krijgen en dat ze niet, zoals veel te vaak gebeurt, onheus worden bejegend als illegale vreemdelingen die zo snel mogelijk over de grens gewerkt moeten worden. Onlangs heeft een adviescommissie er voor gepleit, dat de vrouwen in ieder geval een verblijfsvergunning krijgen voor anderhalf jaar, zelfs als ze voorlopig nog geen aangifte durven doen. Er zijn voorbeelden bekend van gevallen waarin aangifte werd gedaan en waarin dan toch niets werd ondernomen tegen de daders. Gruwelijk. De politie moet zich niet verschuilen achter "tekort aan menskracht". Dan halen ze maar wat mensen weg bij de drugsbestrijding. (Drugs moeten worden gelegaliseerd en in afwachting daarvan moet bestrijding ervan een lage prioriteit krijgen. Zie: drugs. Trouwens: drugshandel en vrouwenhandel gaan vaak samen.) De laatste jaren is er op dit gebied wel het een en ander verbeterd, maar nog altijd krijgen niet alle slachtoffers juridische bijstand. Bovendien kan de juridische procedure zeer traumatisch zijn voor de betreffende vrouwen en daar wordt nog te weinig rekening mee gehouden. (Dit zegt Corinne Dettmeijer - Vermeulen, Nationaal Rapporteur Mensenhandel.) Vrouwenhandel vindt vaak plaats doordat vrouwen uit relatief arme landen (bijv. Oekraïne, Moldavië, Bulgarije) onder valse voorwendselen worden gelokt om in het buitenland te gaan werken, waarna ze dan gedwongen worden tot prostitutie. Daarbij zijn hele criminele netwerken betrokken, soms in de vorm van familieclans, waarvan de kopstukken soms in hun eigen land protectie genieten van hoge ambtenaren. Daar komt nog bij dat in die landen de corruptie vaak wijd verbreid is. Daardoor heeft het aanpakken van die netwerken in die landen zelf gewoonlijk weinig prioriteit. Zoals altijd is ook op dit gebied niet alles zwart, maar zijn er ook grijstinten. In de ergste gevallen worden de vrouwen uitgebuit en verdienen ze bijna niets, maar er zijn ook gevallen waar de vrouwen meer verdienen dan in hun eigen land mogelijk zou zijn. In zulke gevallen zie je soms dat de betreffende vrouwen ervoor kiezen hun werk te blijven doen, ook als ze eruit zouden kunnen stappen. Zulke vrouwen zouden goede verblijfspapieren moeten kunnen krijgen, zodat hun positie sterker wordt ten opzichte van de handelaren. Een en ander houdt in dat de politie niet alle gevallen zonder meer over één kam moet scheren, maar per geval moet kijken wat het beste is. Onlangs is een Nigeriaanse bende opgerold. Bij het onderzoek is het een en ander bekend geworden over hoe zulke bendes werken. Het blijkt o.a. dat de betreffende meisjes helemaal niet (zonder geld) terug willen naar hun land. Ze zijn naar Europa gekomen om geld te verdienen en dat moet ten koste van alles gebeuren. Als het niet anders kan, dan maar in de prostitutie. Daarom lopen ze zelfs weg uit opvangcentra. Bovendien zijn ze er door magische rituelen van overtuigd geraakt, dat hun en hun familie de vreselijkste dingen overkomen als ze niet doen wat de vrouwenhandelaren zeggen. Dit, plus het feit dat ze de politie en de westerse hulpverleners wantrouwen, maakt dat ze bijna nooit aangifte willen doen.
Zedenangst (moral panic) Zedenangst is de losgebroken angst voor seksuele vrijheid. Kenmerk is dat zedenangst als een ziekte om zich heen grijpt en de vorm aanneemt van een hype, een collectieve hysterie. Zo was er een aantal jaren geleden enorme paniek over een paar clowns die kinderen zouden hebben "misbruikt", of over een kelder in een school die ook voor dat doel zou zijn gebruikt. (Clowns en kelder zijn nooit gevonden.) De op het ogenblik gangbare hysterie over pedofilie kun je ook als een vorm van zedenangst betitelen. Het is verontrustend dat op het ogenblik de neiging bestaat om incidenten (bijv. breezerseks) aan te grijpen om de paniek weer eens flink aan te jagen. Wie wel eens iets over heksenjachten heeft gelezen, ziet meteen de overeenkomsten. We zien bij zedenangst alle mechanismen van de heksenjacht aan het werk. Geen wonder, want ook heksenjachten (vnl. 16e en 17e eeuw) kwamen voort uit zedenangst. Er wordt een beschuldiging geuit, soms door een kind (dat best weet hoeveel aandacht het daarmee trekt). Er komt een onderzoek, want "waar rook is, is vuur". Mensen worden op non-actief gesteld, reputaties en zelfs levens worden geknakt. Tenslotte blijkt dat er niets kan worden bewezen, maar dan zijn, om zo te zeggen, de heksen al verbrand. Maar zelfs als er geen enkele redelijke twijfel meer aan kan bestaan dat er niets is gebeurd, blijven sommigen hun obsessies koesteren. Dan ontstaan er doofpot-mythen. Valse beschuldigingen horen hier onverbrekelijk bij. Er zijn, zowel in Nederland als in andere landen, al de nodige vaders vals beschuldigd door dochters en leraren vals beschuldigd door leerlingen. Centraal in dit alles staat de tot in het absurde opgeblazen bereidheid om te geloven dat er wel weer iets héél ergs zal zijn gebeurd. En wat is dat dan wel, iets héél ergs? Seks. Het gaat dus om de vreselijke angst voor seks. Een vast element is ook (anders was het geen hysterie) dat massa's mensen maar al te graag meehuilen met de wolven, in plaats van een beetje nuchter te blijven. (Meehuilen met de wolven behoort tot de top-vier van menselijke liefhebberijen. Misschien staat het zelfs wel op nummer een. De andere drie zijn roddelen/kwaadspreken, wraak nemen/ iets terug doen/ "ze het ook eens laten voelen" en anderen de schuld geven.) In de beschuldiging die alles aan het rollen brengt, komt soms het woord "babylijkjes" voor. Zodra dat woord opduikt, kun je er bijna 100% zeker van zijn dat het onzin is. Dat woord is betrouwbaarder als leugendetector dan welke andere methode ook.
Zedendelicten en zedenwet De zedenwet moet worden afgeschaft, aangezien de overheid zich niet met onze zeden moet bemoeien. Datgene wat strafbaar behoort te zijn, zoals verkrachting, staat al in andere wetten of kan daar gemakkelijk in worden ondergebracht. Verkrachting moet worden bestraft, niet omdat die in strijd is met de goede zeden (net zo min als moord om die reden wordt bestraft), maar omdat het een inbreuk is op andermans lichaam. Een voorbeeld van hoe het moet, is een wetswijziging van een paar jaar geleden. Op grond daarvan valt uitbuiting van prostituees (vrouwenhandel) niet meer onder zedendelicten, maar onder misdrijven tegen de persoonlijke vrijheid. Als de zedenwet op die manier wordt geschoond van alles wat echt strafbaar moet zijn, houden we dus een wet over waarin gedragingen alleen maar strafbaar worden gesteld omdat de moraalridders ons hun normen willen opdringen. Daar moeten we vanaf. "Zedendelicten" bestaan niet; dat de overheid sommige gedragingen zo noemt, betekent alleen maar dat ze onze vrijheid zonder voldoende reden wil beperken. (Zie ook: aanstoot. Zie ook: naakt.)
Henk Voogel
|