RECENSIES
"Iris, tien geboden voor een seksslavin"
Dit is de tweede roman van Henk Voogel over de relatie van een jonge vrouw met een dominante man. Een echte man dus, voor een echte vrouw. Want Iris verlangt naar hem vanaf het eerste moment van hun ontmoeting. Dat is op een doorsnee feestje, waar ze zich verveelt in het gezelschap van de zoveelste onbenul die haar (letterlijk) niet boeit. Dan verschijnt de ware Chris, die haar meeneemt, en vanaf dat moment, 250 pagina's lang, precies die kwellingen doet doorstaan die haar diepste verlangens bevredigen. Kenmerkend voor deze inwijdingsrite van de jonge vrouw is dat ze niet mag klaarkomen zolang haar meester het niet toestaat, moet leren charmant te zijn, zich goed te kleden, properheid te betrachten, aan anderen te denken, en in alles gehoorzaam te zijn aan haar meester. Kortom een echte vrouw te zijn.
Bron: De Nieuwe sekstant, voorjaar 2002
Voogels droomwereld
In de praktijk moeten dominanten behoorlijk asjeblief spelen. Je komt niet zo makkelijk aan een fijne slavin en de weinige kandidaten keuren je als een stamboekstier op de veemarkt. Ze laten zich niet gauw lijmen en het duurt lang, voor ze de kracht van je hand accepteren. Een flits van wederzijdse verliefdheid is het enige wat deze wet van Meden en Perzen kan doorbreken. Tot het zover is, moeten de meeste dominanten het doen met een droomwereld, waarin de zaken anders liggen. In Nederland is dan Henk Voogel een belangrijk leverancier. Hij schrijft tamelijk lijvige romans die hij bij zijn eigen eenmansuitgeverij Erobird publiceert en voor het belangrijkste gedeelte zèlf aan de man brengt. Onlangs verscheen Iris, tien geboden voor een seksslavin, nummer drie in de serie.
Voogels wereld is er een die de dominant graag ziet. Er is geen sprake van een moeizaam tasten en zoeken. De slavinnen zijn jong en mooi. Dat niet alleen, ze moeten ook daadwerkelijk hun best doen voor hun meester en niet omgekeerd. Iris is daarvan opnieuw een treffend voorbeeld. Ze gaat naar een feestje, waar ze redeloos, reddeloos en radeloos verliefd wordt op de vijfendertigjarige zakenman Chris die in haar onmiddellijk de ontluikende onderdanige herkent. Hij neemt tot beider groot genoegen de proef op de som. Daarna verdwijnt hij van het toneel. Want wil Iris haar grote ambitie waarmaken, dan moet zij eerst een tiental beproevingen ondergaan, die allemaal samenhangen met de geboden uit de titel. De meeste hoofdstukken behandelen zo'n beproeving, waarna Iris het bijbehorende gebod netjes op schrift krijgt. Het loopt natuurlijk allemaal naar wens af. Zij slaagt voor het examen, krijgt de positie van slavin, waarna Chris haar verdere pijntraining belooft.
Geld speelt geen rol voor Chris. Ook beschikt hij over een netwerk van geestverwanten - van beiderlei kunne - die hij te allen tijde en op elk moment van de dag kan inschakelen. Dat is belangrijk voor het verloop van de intrige, want Iris moet de proefperiode - die ongeveer een half jaar duurt - in haar eentje ondergaan. Chris houdt afstand en stuurt zijn omgeving om Iris' gehooraamheid en ook haar blinde vertrouwen in hem op allerlei manieren te testen. Daardoor passeert een breed scala aan bdsm-praktijken de revue, waarbij Iris meestal in verregaande staat van ontkleding verkeert, want Henk Voogel - dat blijkt ook uit zijn eerdere boeken - houdt van naakte slavinnen. Ook in Iris zitten - dat zijn wij eveneens van de auteur gewend - een groot aantal didactische elementen. Als Voogel een scène opzet, is het element "veiligheid" altijd op de achtergrond aanwezig. Ook komt het element grenzen aan de orde. Dit leidt tot de meest verregaande passages in het boek, want op een gegeven moment moet Iris serieus vrezen, dat een keuze voor Chris het verlies van haar clitoris inhoudt. Ik leg dit niet verder uit, want daarmee geef ik teveel van de inhoud prijs voor deze bespreking. Ook ontvangt zij schokkende informatie over de manier waarop Chris zijn miljoenen verdient. De vraag is alleen: klopt die informatie? En hoe blind is haar vertrouwen? Ook daar ga ik niet verder op in. Ik verklap wel het volgende: Iris is op en top een slavin. En Chris is op en top een dominant van het zuiverste water. En dat is eigenlijk een beetje jammer. Want daardoor slaat bij Iris de twijfel uiteindelijk nooit echt toe. En als perfecte dominant maakt Chris geen fouten. Dat geeft een zekere voorspelbaarheid aan het boek. Nu is dat in principe niet zo erg. Want liefhebbers van nauwkeurig beschreven en goed uitgewerkte SM-scenes komen uitstekend aan hun trekken. Maar daarmee gaat Henk Voogel een uitdaging uit de weg, die hij zeker aankan: het schrijven van een SM-roman waarin het allemaal niet op rolletjes gaat. Waarin een crisis voorkomt. Waarin misverstanden, onhandigheid en (karakter)fouten tot onverwachte wendingen en ontwikkelingen leiden. Waarin duidelijk wordt, dat SM niet alleen tot geluk, maar ook tot veel ongeluk kan leiden. Waarin echte mensen voorkomen, die zoals U uit eigen ervaring weet, allemaal sukkels en stuntelaars zijn.
Bron: Kerfstok april/mei 2002
Iris is
een verhaal dat elke SM-er aan zal spreken. `Iris, een jonge
vrouw van 27, ontmoet op een party de man van haar leven. Hij is
ook in haar geïnteresseerd, maar voor hij haar als seksslavin
accepteert moet ze een reeks steeds zwaardere proeven afleggen.
Haar uithoudingsvermogen, incasseringsvermogen, gehoorzaamheid en
niet te vergeten haar loyaliteit worden zwaar op de proef
gesteld’
, belooft de
bijgevoegde brief.
Het is een wat matte beschrijving van een SM-avontuur dat listig
in elkaar is gezet en waarin veel herkenbare thema’s voor
zowel Dominanten als onderdanigen naar voren komen. De proeven
zijn opgehangen aan tien geboden, waartussen naar mij dunkt voor
eenieder een aantal bekende fantasieën moeten zitten. Hoewel het
thema bijna klassiek is te noemen ben ik nog geen betere
uitwerking ervan in het Nederlandse taalgebied. Het boek weet de
volle 272 bladzijdes te boeien, waarbij de herhaaldelijke grijns
van herkenning nooit de spanning van de volgende stap wegneemt.
Credit where credit is due.
Wel zijn er wat punten aan te wijzen waarop nog wat te zeggen
valt. De vlotte wijze waarop het boek qua SM ter zake komt doet
het verhaal zeker goed, maar het is wel een beetje een sprong in
het diepe. Maar ja, welke SM-er zit er nu op vijftig
pagina’s aanloop te wachten….
Storender is het consequente weglaten van de hoofdletters bij
Meester danwel Meesteres. Misschien dat het redactie-oog er extra
gevoelig voor is, maar ik vind die hoofdletter bij de
SM-etiquette horen.
Al met al is Iris voor elke SM-er een aanrader. In
vanilla-kringen is het wellicht niet het meest geschikte
verjaardagscadeautje, hetgeen je goed als een pluspunt op kunt
vatten.
bron: Doorslag dec. 2002
Dit was het eerste boek van Henk Voogel dat ik las. Ik vond het een spannend maar extreem boek. Ik kon totaal niet begrijpen dat zij (Iris) alle dingen in het boek liet gebeuren terwijl zij haar Meester maar een paar keer daadwerkelijk tegenkwam. Ik was daardoor wel blij met het eind.
Karin (Kinky Bad stel)
